دسته: فارسی

مردم در برخی از شهرها و به ویژه در شهرها و مناطق کردستان، به رسم سنت، در آخرین پنجشنبه سال مزار جان باختگان راه آزادی گرد آمدند و با آن ها و آرمان هایشان تجدید پیمان کردند.

مسعود رجوی-اول اسفند ۱۴۰۱

ملغمهٔ «سلطنت انتخابی» که بچه شاه می‌گوید

مترادف سلطنت مادام‌العمر فقیه منتخب خبرگان در رژیم ولایت است

دوبله‌خوری خمینی و خامنه‌ای در جمع فوق‌متناقض جمهوری و ولایت فقیه با یکدیگر در قانون اساسی رژیم بود که ۴۴سال است آن را با نعره‌های «مرگ بر ضد ولایت فقیه» می‌پوشانند. به همین خاطر ما قانون اساسی این رژیم را تحریم کردیم و به آن رأی ندادیم. خشت کج از همانجا کار گذاشته شد. هر شخص و جریان سیاسی که به قانون اساسی ولایت فقیه رأی مثبت داد، به حاکمیت جمهور مردم خیانت کرد و خنجر زد. امروز دم زدن از هر گونه سلطنت همان خشت خیانت است. بالا بردن عکس سردژخیم ساواک در کنار عکس شاه و بچه‌اش در تجمع بقایای سلطنت در مونیخ علامت آشکار همین حقیقت است. ملغمهٔ سلطنت انتخابی، دوبله‌خوری فوق متناقض دیگری با همان سبک خمینی و خامنه‌ای است.

به مونیخ رفتن بچه شاه از قضا نشان می‌دهد که دولتهای غربی در عین‌ این‌که می‌خواهند برای رژیم خط و نشانی بکشند، عزم تغییر و سرنگونی ندارند و جدیتی در کار نیست. این هم که برخلاف همهٔ دعاوی وحدت و اتحاد، اصل حرف بچه شاه و زینت‌المجالس همراه، علیه مجاهدین بود، این موضوع را به‌خوبی برای رژیم روشن می‌کند.

جالب این‌که بعد از ۴۰سال، کسانی که با رژیم آخوندی دست می‌دادند یا به انحاء مختلف دست تکان می‌دادند، اکنون در مونیخ دولتها را فرا می‌خوانند که با این رژیم دست ندهند! با تأخیر ۴۰ساله البته حرف بسیار خوبی است. اما ابتدا «خود شکن». یعنی اگر دیکتاتوری و غصب و سرقت حاکمیت مردم ملاک و معیار است، در این صورت اول «خود» باید هر گونه دست دادن و گفتگو و مذاکره با شیخ و شاه و بقایای آنها را تحریم کنید.

از این شاکی و ملولند که چرا مجاهدین و شورای ملی مقاومت ایران با آنان صحبت و دیالوگ نمی‌کنند. یادشان رفته که بهشتی و کیانوری تا کجا و چقدر و چگونه به عبث تلاش کردند ما را در «خط امام» به گفتگو و مذاکره و نیز مناظره در تلویزیون بکشانند. هیهات…

بگذارید بار دیگر تصریح کنم که دست دادن با شیخ و شاه و بقایای آنها کار ما نیست. برای پرهیز از دیکتاتوری و وابستگی که خط قرمز عبورناپذیر جبهه خلق و ضدخلق است و برای حاکمیت جمهور مردم می‌خواهیم دست‌هایمان پاکیزه بماند و آلوده نشود.

جبهه خلق با شاخص حاکمیت جمهور مردم ابداع ما نیست. من درآوردی نیست. زیر حاکمیت رژیم‌های استبدادی یا وابسته، نمی‌توان و نباید مانند دموکراسی‌های غربی طیفی از راست به چپ یا از چپ به راست ترسیم و تقسیم کرد.

تا فاشیسم و دیکتاتوری حاکم است، تا زمانی که حق حاکمیت مردم غصب شده و به سرقت رفته است، ابتدا باید جبهه خلق و ضدخلق تعیین‌تکلیف شود.

در دنیای واقعی، اشیاء با ضدشان شناخته و تعریف می‌شوند «جنگ اضداد است این عمر جهان». سخن گفتن و دم زدن صوری از آزادی و استقلال کافی نیست. نباید در سطح درجا زد و توقف کرد. باید خط قرمز و مرزبندی سرخ و آتشین با دیکتاتوری و وابستگی را شناخت و پاس داشت و برای آن قیمت داد. بدون تعیین‌تکلیف جبهه خلق و خط قرمز آن با ضدش، راه برای «همه با هم» باسمه‌ای که در واقع همان «همه با من» شاه و خمینی است، باز می‌شود و به «حزب فقط رستاخیز» یا «حزب فقط حزب‌الله» می‌انجامد.

۷۸سال پس از جنگ جهانی دوم و سقوط فاشیسم هیتلری هنوز در آلمان استفاده از نمادهای نازی از قبیل صلیب شکسته جرم است. حتی انکار هولوکاست هم جرم است.

قسم به درد و رنج بیکران خلق اسیرمان، قسم به خون یاران و رود خروشان خون شهیدان که در ایران هم، فاشیسم دینی و فاشیسم سلطنتی و نمادهای آن و هم‌چنین انکار جنایت‌های شاه و شیخ و ساواک و اطلاعات و سپاه، جرم است.

انقـلاب دموکراتیک نویـن ایـران پیـروز می‌شود

کردها در زمان شاه ۳۳سال مبارزه کردند

تا از ظلم سلطنتی عبور کنند و به آزادی برسند

خمینی و خامنه‌ای آمدند و سیستمی راه انداختند

تا کارهای شاه را ادامه دهند

کمال کریمی عضو رهبری حزب – کرد کانال ۷اسفند ۱۴۰۱

کسی که ابتدا از سپاه پاسداران دفاع کرده

یا می‌گوید بسیج بخشی از نیرویی است که می‌تواند نظم کشور را حفاظت کند

نشان نمی‌دهد که دیدگاه خوبی نسبت به آینده دارد

انسان تقریباً به این نتیجه می‌رسد که خیر

این که می‌خواهد وقتی به قدرت رسید، جای پدرش را بگیرد

ما می گوییم در چارچوب تمامیت ارضی ایران حقوق ملی می خواهیم

حکومت سکولار می‌خواهیم، آزادی‌ها تأمین شود، تمرکز قدرت نباشد

او دنبال تمرکز قدرت است

نیرویی برای ما کمک کننده خواهد بود

که وقتی از جمهوری اسلامی عبور و سرنگون کردیم

به این نیرو مطمئن باشیم که در آینده به آزادیهای مورد نظر برسیم

این آزادیها را ما در نظرگاه رضا پهلوی نمی‌بینیم

کمال کریمی عضو رهبری حزب دموکرات کردستان ایران:

سؤال: حزب دموکرات کردستان ایران دیدگاهش نسبت به پسر شاه و نظرش درباره پسر شاه در آخرین مصاحبه جناب کاک مصطفی هجری با بی‌بی سی که گفت: «ما هیچ همکاری با پسر شاه نمی‌کنیم» اعلام کرده است. این مشخص است. کاک عبدالله مهتدی هم به‌عنوان دبیرکل کومله هم عضو مرکز همکاری است و هم می‌گوید من در جلسه جرج تاون شرکت کرد. حزب دموکرات با این سیکل پر از پارادوکس برخورد می‌کند؟ این نمی‌تواند سابقه خود را بدتر کند. در مرکز همکا‍ری به‌عنوان جایگاه و پایگاه کردها در انقلاب ژینا؟

کمال کریمی عضو رهبری حزب دموکرات کردستان ایران: به اعتقاد من آنچه در گفتگوی کاک مصطفی هجری مسئول اجرایی حزب دموکرات در بی‌بی سی پخش شد دیدگاه بسیار درست کردهاست، نه تنها حزب دموکرات کردستان ایران.

مبارزه کردها من نمیگم در دوره رضا شاه، اما کردها ۳۳سال مبارزه کردند تا از ظلم سیستم سلطنتی عبور کنند

برای رسیدن به این هدف، مردم کردستان دهها شهید دادند دهها تن اعدام شدند. هزاران تن زندانی و شکنجه شدند و دوران طولانی زندان کشیدند. و ستمی که بر کردستان تحمیل شد در واقع برای ادامه محرومیت بود و ۳۳سال ادامه داشت.

مردم کردستان آنموقع بخشی از انقلاب بزرگی بودند که علیه رژیم شاه صورت گرفت.

این که می‌گوید ما نمی‌توانیم همکاری داشته باشیم موضوعی طبیعی است. تو می‌توانی با کسی همکاری کنی که اصلاً به‌عنوان یک درصد تو را به‌عنوان انسان قبول داشته باشد.

او (رضا پهلوی) انقلاب بزرگ سال۵۷ را انقلاب منحوس قلمداد می‌کند در حالی که این انقلاب به این دلیل صورت گرفت، تا مردم به آزادی برسند.

اکنون خمینی و خامنه‌ای و رفسنجانی و کی و کی آمدند و سیستمی را روی کار آوردند که دقیقاً کارهای شاه را ادامه دهند که دقیقاً کارهای شاه را ادامه دادند، این بدان معنا نیست که انقلاب، مشکل داشته، که او آنرا منحوس می‌نامد.

او (رضا پهلوی) هنوز هم می‌گوید من نمی‌دانم زبان مادری یعنی چه؟ دو زبان داشتن در یک کشور یعنی چه؟

در حالی که خودش نمی‌دانم دوران بچه‌گی‌اش او را کجا فرستاده‌اند اما بیش از ۴۰سال در دنیای متمدن غرب زندگی کرده باشد و هنوز هم نداند فرهنگ دو زبانه در یک کشور یعنی چی؟ سوئیس را ندیده باشد، نداند که اکنون کردی زبانی است که در کشوری مثل دانمارک و سوئد و نروژ و و بسیاری کشورهای دیگر کلاس ویژه برایشان می‌گذارند برای آموزش زبان مادریشان.

کسی است که ابتدا از سپاه پاسداران دفاع کرده و بعد از فشار زیادی که به او آوردند، و مردم ایران به‌طور کلی در داخل و در خارج کشور درخواست کردند که سپاه پاسدران را تروریست بشناسند، عقب‌نشینی کرد و می‌گوید بخشی از سپاه پاسداران باید بمانند برای این‌که آنها هستند که می‌توانند نظم کشور را حفاظت کنند. یا میگه بسیج بخشی از نیروی است که می‌تواند نظم کشور را حفاظت کند. یعنی وقتی به این فرد نگاه می‌کنید یک دو سه که باهاش می‌کنی، چیزی پیدا نمی‌کنید که نشان دهد که دیدگاه خوبی نسبت به اینده دارد.

و انسان تقریباً به این نتیجه می‌رسد که خیر، این‌که می‌خواهد وقتی به قدرت رسید، جای پدرش را بگیرد.ضمن این‌که در چهل و چند سال که سیستم جمهوری در ایران هست، شاید بتوانیم بگوییم که در واقع یک طنز تاریخی خواهد بود که بعد از ۴۴سال یکی بیاید سیستمی پادشاهی به ایران بیاورد و تازه به فکر این افتاده اگر بشود آنرا سلطنت انتخابی بکنند و از وراثتی بگذرد. و انگار این یک منتی هم باشد که بر سر مردم ایران بگذارد.

یعنی چیزی باقی نگذاشته که امکان همکاری با او وجود داشته باشد

آنچه کاک عبدالله (مهتدی) انجام می‌دهد به نظر من بی‌نتیجه است. او می‌گوید ما بحثهایمان را می‌کنیم تا جاییکه ممکن باشد برای تشکیل بالاخره برای کثرت‌گرایی، اما کثرت‌گرایی با هر کسی به نظر من صحیح نیست. تو باید ببینی که یک جامعه متکثر داری و به فکر این هم باشی که یک حاکمیت متکثر هم تشکیل بدهی، باید به این فکر کنی که چه کسی در این حاکمیت خواهد بود و چه دیدگاهی در این حاکمیت باشد.

شاید این یکی از مشکلاتی باشد که هنوز هم در جامعه کردی بحث زیادی روی آن هست که آیا این صحیح است تا با همه جریانهای مشغول گفتگو باشی؟ آنچه او می‌کند از نظر خودش کاری است که می‌کند، اما به اعتقاد من اگر هدف این باشد که ما بتوانیم با پسر شاه به نتیجه برسیم، تا به آینده‌یی برسیم که آیا مردم به او رأی می‌دهند؟ یا نمی‌دهند. به اعتقاد من، مینیمم حزب دموکرات نمی‌تواند با این طرز تفکر پیش برود.

آنچه کاک مصطفی هجری در مصاحبه‌اش می‌گوید، بحث این نیست که ما با هیچکس بحث نمی‌کنیم. بحث این است که ما نمی‌توانیم با کسی همکاری کنیم که هیچ چیزی برای مردم ایران و هیچ چیزی برای کردها به‌طور خاص ندارد. یعنی نه به‌عنوان یک ملیت ترا به‌رسمیت می‌شناسد، نه به‌عنوان اقلیت ترا می‌شناسد نه به‌عنوان قوم می‌شناسد، چیزی که حتی جمهوری اسلامی قبول دارد به‌عنوان قوم. نه زبانت را قبول دارد، هنوز هم معتقد است یک ایران یک ملت و یک زبان، این پایه فکری این حاکمیت است. همان سیستمی که رضا شاه در سال۱۳۰۴ تأسیس کرد.بنابراین طبیعی است که با این نمی‌توانی همکاری کنی. برای همکاری، باید او بخشی از خواستهای تو را درست بداند و قبول کند، وقتی او چیزی قبول ندارد بسیار طبیعی است که کاک مصطفی به درستی سیاست حزب دموکرات کردستان ایران را بیان کند برای این‌که بگوید ما نمی‌توانیم همکاری کنیم. و این‌که طرف دیگر یا کسان دیگری فکر می‌کنند تلاشی است برای این‌که بتوانند به قناعت برسانند امیدواریم به نتیجه برسد!

سؤال: کاک حسن (شرفی) هم در جلسه انقلاب ژینا در کشور آلمان گفت که پسر شاه از تجزیه ایران نمی‌ترسد از تقسیم قدرت می‌ترسد. کسی که هویت من را قبول نداشته باشد من چگونه با او مذاکره کنم؟ فکر نمی‌کنید این یک صدای تک است که به اجماع رأی که در انقلاب ژینا در کردستان هست ضربه می‌زند؟

کمال کریمی: به اعتقاد من در کردستان هیچ انسان ملی، هم‌چنین چپ‌های کردستان، هیچ دموکراتی در کردستان نمی‌تواند این را بپذیرد که بیاییم پسر شاه را راضی کنیم که او بیاید ما را راضی کند. چون او چیزی ندارد که تو را راضی کند. هیچی ندارد که حزب دموکرات کردستان را راضی کند. وقتی نمی‌تواند من را راضی کند، من از همینجا به او می‌گویم که من نمی‌توانم با تو همکاری کنم. بگذار او بیاید و بگوید، با من همکاری کن و من این خواسته‌ها را می‌پذیرم. او تا به‌حال حرف خودش را می‌زند. حرف نهایی خود را زده است. یک ایران یک زبان و یک سپاه و یک فرهنگ و همه‌اش یک یک برای خودش. این وسط چی به مردم ایران می‌رسد معلوم نیست. چی به مردم کردستان می‌رسد معلوم نیست الآن ما می‌گوییم ما نمی‌توانیم اینطوری همکاری کنیم اگر او فکر می‌کند که ضروریست ما با هم همکاری کنیم بگذار او حرف خودش را بزند او می‌داند که ما چه می گوییم ما نگفته‌ایم از ایران جدا می شویم، ما می‌گوییم در چارچوب ایران با این شرایط در چارچوب تمامیت ارضی ایران حقوق ملی می‌خواهیم حکومت سکولار می خواهیم آزادیها تأمین شود. تمرکز قدرت نباشد چیزی که او دنبال تمرکز قدرت هست.و مجموعه‌ای از موضوعات دیگر که ضروری است که ما را مطمئن سازد که اینها از هم‌اکنون باید اعلام شود به اعتقاد من به همین دلیل می‌گویم این موضع‌گیری کاک مصطفی هجری ضروری بود و لازم بود که بگوید تا او بداند که ملت کرد به هر قیمتی پیش نمی‌رود الآن این‌که ما همه تلاشمان و نیرویمان برای عبور از جمهوری اسلامی باشد مثبت است. اما نیرویی برای ما کمک کننده خواهد بود که وقتی از جمهوری اسلامی عبور کردیم و سرنگون کردیم، به این نیرو مطمئن باشیم که در آینده به آزادیهای مورد نظر برسیم. این آزادیها را ما در نظرگاه رضا پهلوی نمی‌بینیم.